Sosnkowski wykazał się dużymi zdolnościami operacyjnymi i taktycznymi. Patrząc na całokształt jego działań można zauważyć, efektywne zorganizowanie i wykorzystanie sił Armii Rezerwowej, którą potrafił skutecznie dowodzić. Dzięki elastyczności i szybkości podejmowanych decyzji ten Związek Operacyjny był zdolny do szybkiego reagowania na zmieniające się warunki na polu bitwy. Generał Sosnkowski w doskonały sposób podnosił także morale podległych jednostek, co miało istotne znaczenie w trudnych momentach kontrofensywy. Warto nadmienić, że w przeciągu wcześniejszych czterech lat Sosnkowski nie dowodził żadną jednostką ani związkiem taktycznym, dlatego wyznaczenie go na dowódcę związku operacyjnego, musiało świadczyć o niezwykłym zaufaniu do jego zdolności ze strony Józefa Piłsudskiego. Sosnkowski opracował plan, który został zaakceptowany przez Naczelnego Wodza bez żadnych poprawek. Dowódca Armii Rezerwowej po udanej akcji został wezwany do Warszawy, gdzie powrócił na stanowisko wiceministra, a wkrótce ministra, na którym odegrał decydującą rolę w krytycznych miesiącach wojny polsko-sowieckiej.