Z rodziną Piłsudskich łączyły go więzi przyjaźni. Jak pisze Jadwiga Piłsudska-Jaraczewska „General Kazimierz Sosnkowski był nie tylko jednym z najbliższych współpracowników i wiernych podkomendnych mego Ojca, ale dla mnie przede wszystkim był przyjacielem naszej rodziny. Bez tej przyjaźni, zahartowanej w trudnych i heroicznych okolicznościach, nasze więzi nie byłyby tak mocne i nie przetrwałyby aż do śmierci Generała.” Niezależnie od wypełniania funkcji państwowych angażował się w działalność społeczną. W latach 1928-1939 był prezesem Klubu Sportowego „Polonia Warszawa”. Systematycznie wspierał działalność Warszawskiego Towarzystwa Zwolenników Gry Szachowej. Przyczynił się do odbudowania dworku Chopinów w Żelazowej Woli i zorganizowania w nim muzeum. Pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Wykonawczego i Prezydium Stowarzyszenia „Komitetu Dni Chopinowskich w Polsce.” Wszechstronnie utalentowany, erudyta i poliglota, był autorem przekładów poetyckich, m. in. utworów Petrarki, Shakespeare’a, Goethego, Heinego, Baudelaire’a i Lermontowa. Grał na pianinie i malował. Zmarł na emigracji w Kanadzie.